Het belangrijkste element in het bereiken van duurzaamheid op lange termijn zal de vorming van een pan-Europees netwerk van 'centres of expertise' zijn, met name het ArchaeoLandscapes Network (Europa). Dit samenwerkingsverband zal financiering voor een ​​klein professioneel secretariaat of 'zenuwcentrum' beveiligen bij haar leden en bij de subsidie-gevende instanties. Dit zal op zijn beurt verzekeren dat expertise, advies en ondersteuning kan gegeven worden aan organisaties of instellingen die wensen deel uit te maken van het netwerk om van de afgesproken doelstellingen na te streven of om partnership projecten uit te voeren binnen het gebied van landschap studies, erfgoed survey, het behoud en het openbaar onderwijs.
De kracht van het ArchaeoLandscapes Network zal liggen in het heterogene karakter en de totale dekking van de landen van Europa, met een lidmaatschap van 50 of meer erfgoed instellingen in het gebied van onderwijs, onderzoek, natuurbehoud en openbare diensten. Het zal niet steunen op één afzonderlijke instelling voor haar voortbestaan ​​en haar klein secretariaat kan door heel Europa migreren wanneer personeelsmogelijkheden dit toelaten of de beschikbaarheid van expertise dit vereisen. De leden van het netwerk zullen de belangrijkste doelstellingen en het beleid in de vroege fases van het huidige project vastleggen. Deze zullen dan worden uitgevoerd, binnen en na de looptijd van het project, door middel van een Algemene raad van bestuur van negen vertegenwoordigers van het ArchaeoLandscapes Network. Inhoudelijke en technische kwesties zullen worden aangepakt en besproken tijdens vijf technische vergaderingen (de eerste tijdens de kick-off plenaire vergadering) gepland gedurende de uitvoering van het project.
De officiële lancering van de ArchaeoLandscapes Network zal plaatsvinden bij de afsluitende conferentie, die zal plaatsvinden in Frankfurt, begin van augustus 2015.

In vele delen van Europa is de afgelopen tien jaar de belangstelling voor de sporen van het verleden toegenomen, niet alleen in de archeologische en historische plaatsen en objecten, maar ook in de bredere context van de landschappen waarin deze individuele culturele kenmerken hun volle betekenis en impact bereiken.

Een belangrijke actie binnen het project zal bestaan uit het gebruik van traditionele en nieuwe technieken om de interesse in cultureel landschap te stimuleren en een breder publiek te tonen hoe culturele landschappen en erfgoed kunnen bijdragen aan de Europese en lokale identiteit, maar ook aan het “gevoel van plaats”. De kracht van beelden vanuit de lucht, of de visie van onze steden en landelijke landschappen op GoogleEarth en vergelijkbare web-sites is evident, omdat de waardering van landschap op deze manier gemakkelijker toegang vindt naar een breder publiek dan door de traditionele hard-copy publicaties of zorgvuldig gemonteerd tentoonstellingen.
Traditionele methoden zullen niettemin een rol spelen in de communicatiestrategie van het project. Een internationale reizende tentoonstelling, met traditioneel grafisch en fotografisch materiaal, en met video-en multimedia-apparaten, zal naar verschillende locaties in heel Europa gedurende het tweede tot vier jaar van het project rondreizen. Het voorlopig tijdsschema brengt de tentoonstelling naar Boekarest (Nationaal Museum), Dublin (Nationaal Museum), Ljubljana (Nationaal Museum), Denemarken (Holstebro Museum) en Frankfurt (RGC, Archaeologcial Museum). Op vraag en interesse kan de tentoonstelling naar elke plaats in Europa gebracht worden.

Kleinere tentoonstellingen, gefinancierd door de individuele partners als onderdeel van hun eigen werk binnen het project, zullen georganiseerd worden en naar verschillende locaties gaan, van de lokale musea en bibliotheken tot winkelcentra of andere openbare ruimtes. Bovendien zullen alle projectpartners worden aangemoedigd om 'publieksbereik' initiatieven te ondernemen, waaronder het organiseren van openbare bijeenkomsten, het geven van lezingen of bijdragen van posters in academische en andere congressen, evenals het creëren van digitale inhoud in de nationale taal voor hun eigen websites en/of voor de centrale website van de ArchaeoLandscapes project. De eerste van die initiatieven zullen worden gelanceerd in jaar 1 van het project en een 'rollend' programma zal worden onderhouden gedurende de volgende vier jaar.

Ten minste twee traditionele publicaties zijn gepland om zo de werken die werden uitgevoerd binnen het project publiek te maken. Verslagen van colloquia / conferenties zijn voorzien voor het midden en aan het eind van het project, alsook het verslag van een groot onderzoek over de Eerste Wereldoorlog aan het Westelijk Front en de nasleep ervan in België. Kleinere 'populaire' boekjes en folders zullen ook gemaakt en verdeeld worden, met daarin de doelstellingen en verwezenlijkingen van het project in zijn geheel of van afzonderlijke activiteiten.

De nadruk in de communicatiestrategie van het project zal echter liggen op de web-based output die rechtstreeks een breder en in het bijzonder een jonger publiek kan aanspreken. Indien de interesse en de inzet van dit voorgaans niet-betrokken publiek kan gegrepen en vervolgens gekoesterd worden, dan zal de publieke waardering en het gevoel voor de noodzaak aan zorg voor het gemeenschappelijke culturele erfgoed van Europa toenemen bij burgers die zich hiervoor de betekenis van deze levende bewijzen van het verleden niet realiseerden.

Zonder deze steun van het publiek, zullen pogingen voor een breder behoud van erfgoed altijd moeilijk blijven. In dit aspect is het belangrijk om met politici te communiceren die in staat zijn om het wetgevende klimaat beïnvloeden alsook met professionals wiens rol het is om gekende en verborgen sporen uit het verleden te zorgen, te bewaren en te presenteren. Vergaderingen met politici en professionals vormen daarom een essentieel onderdeel van het project programma.

Een bijzondere bijdrage zal worden gemaakt door de project partners, die al expertise hebben in zowel traditionele als innovatieve methoden om tot de publieke en politieke verbeelding te spreken, zoals het personeel van het Discovery-programma in Ierland. Anderen zullen een bijdrage leveren in specifieke expertise in de presentatie van beeld-en map-georienteerde data. Deze data zijn nodig voor cultural resource managers en archeologen in openbare dienst bij hun inspanningen om sites en landschappen te beschermen door de wettelijke en planningssystemen.

In technische bijeenkomsten zullen de vertegenwoordigers van de partnerorganisaties, die zich rechtstreeks met communicatie bezig houden, praktische data uitwisselen en bespreken.

In een veld met een relatief klein aantal professionals, dun verspreid over Europa, is het essentieel om inzichten, vaardigheden, ervaring en onderzoeksresultaten te delen. Samen moet de erfgoed gemeenschap ervaring opdoen van gevallen waarin landen, regio's of instellingen erin zijn geslaagd om een ​​echte bijdrage aan landschap- en archeologische conservering te leveren door de toepassing van luchtfotografische en remote-sensing technieken.

Het project zal gebruik maken van de eerdere Cultuur 2000-ervaring bij het uitstippelen van een effectief en economisch programma van vergaderingen, conferenties, workshops en colloquia over algemene of specifieke onderwerpen, die al dan niet traditioneel of op het web gepubliceerd worden. Deze zullen variëren van grote conferenties, gericht op een brede uitwisseling van ervaringen in heel Europa tot opleidingsscholen en workshops voor 10 tot 25 deelnemers, gericht op specifieke doelstellingen.

Een belangrijk kenmerk van het project zal bestaan uit regelmatige technische vergaderingen van de kleine 'focus-groepen' die een 'werk-packs’behandelen in het kader van één van de acht project objectieven of acties. Deze groepen van ongeveer 10 deelnemers, zullen werkprogramma's plannen, de voortgang controleren en hun eigen activiteiten coördineren in relatie tot die van verwante focus-groepen en van het project als een geheel. 3 zulke vergaderingen zijn gepland voor deze actie tijdens de duur van het project.Uitwisselingsbezoeken tussen deskundigen, en plaatsingen van 1 tot 4 weken, zijn eveneens deel van het werk-programma om studenten of professionals de kans te geven om ervaring en gespecialiseerde opleiding in andere Europese landen op te doen. Er zal een nadruk gelegd worden op on-the-job leren en gespecialiseerd training door personeel of instellingen met kennis en ervaring in bijzondere ontwikkelingen in de data-interpretatie, methodologie, instrumentatie of communicatietechnieken, etc.

De theorie en de praktijk van de ‘luchtfoto archeologie' worden gedoceerd in relatief weinig universiteiten en hogescholen in heel Europa. Hetzelfde geldt voor andere vormen van remote sensing (zoals geofysisch prospecteren, aerial laser scanning, enz.). Er is een dringende noodzaak om de waaier van mogelijkheden aan studenten te tonen, maar ook voor professionals die wensen hun scala aan vaardigheden te verbeteren en uit te breiden.

Deze uitdaging zal worden behandeld door het creëren van contacten, het vergemakkelijken van uitwisseling en gevraagde discussie onder docenten, professionals die werkzaam zijn in dit gebied en degenen die deze technieken willen toepassen in hun onderzoek of bij de instandhouding van hun werk. De verbetering en verbreding van cursus - inhoud zal een prioriteit zijn, gebaseerd in hoofdzaak op de gedeelde ervaring van de huidige docenten en professionals.

Bijzondere aandacht zal gegeven worden aan het opstellen van intensieve korte cursussen in diverse instellingen in Europa om studenten en professionals de mogelijkheid te geven om nieuwe vaardigheden op te doen en om met situaties om te gaan die verschillen van hun eigen land.

Het project zal eveneens nieuwe kansen bieden aan hen die geen fulltime opleiding kan volgen, door het opstellen van e-learning (distance learning) cursussen in verschillende talen, die over het internet kunnen aangeboden worden. Een redelijke basis hiervoor bestaat reeds in teksten en illustraties gebruikt door leden van het project en dit materiaal kan worden samengebracht, verfijnd en op ruime schaal beschikbaar gemaakt met de hulp van partners met ervaring in web-based presentaties.

De verschillende cursussen die kunnen aangeboden worden binnen of buiten het project zullen in het begin van het project door de partners worden afgesproken, om zowel de bestaande mogelijkheden en de huidige tekortkomingen te identificeren. Zo bestaan er o.a. verschillen tussen wat nodig is en wat er momenteel beschikbaar is, zowel nationaal als internationaal. Bestaande cursussen kunnen intensiever worden benut, of nieuwe vormen van instructie kunnen op vraag ontwikkeld worden door projectpartners, individueel of collectief, om leermogelijkheden aan te bieden die nog niet voor heel in Europa bestaan .

De basis van dergelijke cursussen zouden kunnen liggen in gestructureerd afstandsonderwijs, met cursus - inhoud die is gemaakt of gecoördineerd door de projectpartners en verspreid via het internet. Echter een zekere mate van face-to-face leren en opleiding zullen vrijwel zeker nodig zijn in gespecialiseerde aspecten zoals

• het omgaan met satellietbeelden,
• het gebruik van gegevens uit de aerial laser scanning,
• het verzamelen in het veld en interpreteren van geofysische gegevens, en
• het gebruik van remote-sensing gegevens

om een ​​beter begrip en bescherming van het erfgoed veilig te stellen door contacten met het publiek, planologische procedures en nationale wetgeving.

Jaar 1 en een deel van jaar 2 zullen worden gebruikt om ervaringen en ideeën tussen de projectpartners te delen, om de bestaande cursus mogelijkheden te identificeren, om alsnog onbevredigde behoeften te identificeren of e-learning (distance learning) materiaal voor te bereiden en te verzamelen door middel van e-mail uitwisselingen en discussie in Groep 4.

In een later stadium van het project kan geconcentrereerd worden op de pan-Europese exploitatie van de bestaande cursus-mogelijkheden en kunnen nieuwe cursussen gestart worden om de leemten geïdentificeerd in de eerste gesprekken in te vullen.

Een bijzondere, maar op lange termijn onvermijdelijke doelstelling is het creëren van European Masters diploma (van een jaar) die studenten in staat stelt om een specifieke reeks van vaardigheden en ervaring op te bouwen door het verrichten van onderzoek, het krijgen van onderwijs op verschillende locaties in Europa. Geselecteerde partners in het netwerk bieden intensieve cursussen van gerichte onderwijs of onderzoek voor een periode van 2 weken tot 3 maanden. Studenten zullen ten minste twee langere stages buiten hun eigen land ondernemen tijdens hun jaren van studie, om contacten te maken en om kansen op werkgelegenheid op lange termijn buiten hun geboorteland mogelijk te maken.

Technische vergaderingen zijn gepland om de uitwisseling van informatie en gegevens, open discussie mogelijk te maken onder de partners van deze actie.

Europa heeft een rijke maar veel te weinig benutte erfenis van luchtfoto's van de laatste tachtig jaar. Deze documenteren dramatische landschapsveranderingen van de afgelopen decennia en bevatten een schat aan informatie over nog onbekende (en dus onbeschermde) landschapselementen en archeologische sites uit het verleden.

Het bestaan ​​van deze archieven, die verspreid zijn over grote en kleine instellingen in heel Europa, is vaak nauwelijks bekend in het bredere erfgoedgemeenschap en hun potentieel voor landschap en archeologische studies blijft grotendeels onbenut. Het project zal op zijn minst een eerste gids samenstellen voor het bestaan ​​en de mogelijke erfgoedwaarde van deze archieven. Nietemin is het duidelijk, dat de volledige ontsluiting van deze archieven een taak is die ver zal uitstrekken buiten de levensduur van het huidige project.

Een bijzonder rijke bron ligt in de miljoenen van de luchtfoto's voor alle delen van Europa uit de Tweede Wereldoorlog en daarna, die onlangs in Edinburgh werden vrijgegeven door een van de belangrijkste partners van het ArchaeoLandscapes project. Een belangrijke doelstelling, zowel voor de curatoren van dit archief en voor de andere leden van het project, zal zijn om dit archief te helpen een meer effectieve rol bij erfgoed documentatie en het behoud te spelen voor heel Europa.

Studenten en professionelen, voornamelijk uit Oost-en Zuidoost-Europa, zullen een bezoek brengen aan het Edinburgh archief voor een periode van 1-3 maanden voor

• het uitvoeren van initiële identificatie,
• geo-referentie en de beoordeling van het potentieel van niet-gecatalogiseerde delen van de collectie
• en het documenteren van niet eerder opgenomen erfgoed en landschappen met het oog op het verwerven van beter inzicht en (hopelijk) instandhouding van dit erfgoed op lange termijn.

Het catalogiseren van dit archief (ook deels) zal het mogelijk maken om belangrijke delen van de collectie toe te voegen aan de groeiende beeld-database beschikbaar op het internet.

De vele onderwerpen met betrekking tot het in kaart te brengen, betere toegankelijkheid en benutting van de luchtfoto archief zullen worden besproken tijdens de technische vergaderingen, en ze zullen gepromoot worden tijdens internationale conferenties.

Deze actie zal zich hoofdzakelijk concentreren op het aanbieden van ondersteuning, zowel financieel als technisch, voor de lucht- en grondprospectie in delen van Europa waar het gebruik van remote sensing technieken nog in de kinderschoenen staat. Terwijl Groot-Brittannië, Duitsland, Frankrijk en (meer recentelijk) Italië reeds decennia gebruik maken van luchtfotografie op grote schaal, zijn er andere delen van Europa waar remote sensing en luchtfotografie nog een dagelijkse tool moeten worden in het arsenaal van archeologen en landschapspecialisten, zowel voor onderzoek , bescherming als publieke communicatie.
Het project voorziet partners in IJsland, Scandinavië en andere landen die extra hulp nodig hebben in hun pogingen om deze technieken in eigen land in hun volle potentieel te kunnen benutten. Hulp zal ook worden gegeven voor een uitbreiding van onderzoek in Polen en Roemenië, voor een initiatief in Servië, maar ook voor minder gekende aspecten van de luchtfotografie in alle landen (andere delen van het electromagnetische spectrum?). In al deze landen zal de nadruk worden gelegd op de essentiële follow-up van foto-interpretatie, met name het in kaart brengen en de verspreiding van de resultaten aan specialisten en het grote publiek.
Een bijzonder doel zal bestaan uit het aanmoedigen van dit werk in Spanje en Portugal, waar luchtfotografie en andere vormen van remote sensing tot nu toe weinig werden gebruikt voor erfgoedstudie en/ of -managment. Intensieve training scholen zullen worden geïnstalleerd in ieder geval in Spanje, Servië, Hongarije en Denemarken, met een introductie voor studenten en professionals over de principes en de praktijk van ‘aerial archeologie', zowel in de lucht als op de grond.
Kleinere en minder dure workshops aan de grond zullen worden gehouden om studenten en professionals kennis te laten maken met foto-interpretatie, mapping, LiDAR data-analyses, GIS en het gebruik van de resultaten in erfgoedmanagment. Naast dit 'praktische' gebruik zal ook nadruk gelegd worden op de rol van de luchtfoto's in het spreken tot de publieke verbeelding en het bevorderen van zorg voor het erfgoed, landschappen en archeologische vindplaatsen.

Het gebruik van satellietbeelden voor culturele doeleinden, het behoud van erfgoed en communicatie erover is al lang gekend in de archeologie en landschap studies. De ontwikkeling van hoge-resolutie satelliet-systemen en andere vormen van 'lucht' opnamen, zoals thermische beeldvorming, in de lucht radar en laser scanning of LiDAR bieden veel nieuwe mogelijkheden.
LiDAR in het bijzonder stelt ons in staat nauwkeurige digitale modellen van de oppervlakte van de aarde te maken en, met een verdere verwerking laten LiDAR gegevens zelfs toe te 'zien door de bomen' en eerder verborgen culturele landschappen en archeologische vindplaatsen zichtbaar te maken. De kosten van de ingebruikname van LiDAR of satellietbeelden heeft echter het gebruik ervan binnen de erfgoedsector ernstig beperkt. Inmiddels hebben regionale overheden en andere instanties in Europa het nut van LiDAR ingezien en wordt aanvaard dat het de methode bij voorkeur is voor gedetailleerde cartografie en het aanmaken van landschapsmodellen.
Hierdoor zijn deze instanties nu in het bezit is van een uitgebreid assortiment van LiDAR data, van groot potentieel voor landschaps- en archeologische studies. Degelijke technische expertise is echter vereist om de ruwe gegevens voor erfgoeddoeleinden te verwerken. Het project zal daarom steun bieden bij het experimenteren en uitwisselen van ervaringen tussen de partners die toegang hebben tot LiDAR- en satellietbeelden, dewelke al voor culturele doeleinden gebruikt werden. Bijzondere inspanningen zullen worden gemaakt om het vrijgeven van LiDAR- en satelliet gegevens, die oorspronkelijk voor niet-erfgoed doeleinden werden besteld, te verzekeren.
Technieken zoals het gebruik van LiDAR en een satelliet-beelden zal bijzonder aanslaan bij de jongere generatie , omdat deze nieuwe en “wonderbaarlijke” technologieën tot hun verbeelding kunnen spreken. De communicatiestrategie van het project zal dankbaar gebruik maken van dit potentieel om deze jonge doelgroep te bereiken.
Het project zal de mogelijkheid onderzoeken om resultaten door middel van webGIS systemen zoals GoogleEarth te publiceren, zodat de digitale gemeenschap in staat gesteld wordt om, bijvoorbeeld, te observeren en zelfs 'te vliegen door' erfgoedlandschappen in heel Europa, die anders vrijwel ontoegankelijk zouden geweest zijn . De partners zullen deze materie bespreken tijdens de 5 technische vergaderingen gepland voor 2010-2015.

Een effectieve manier om standaarden te verbeteren in om ’t even welke activiteit is de verspreiding van informatie over best practices (richtlijnen) en rapporten over succesvolle benaderingen voor de gezamenlijke problemen en/of mogelijkheden. Binnen de erfgoedgemeenschap is informatie uitwisseling met name van belang, alsook het maximaliseren van de waarde van de ervaring door deze ervaring met alle partners elders in Europa te delen.
Gedurende de gehele levensduur van het project zullen dan ook aanbevelingen met richtlijnen worden opgesteld en gepubliceerd voor onderwijs, communicatie met het publiek en het gebruik van procedures voor de planning in de erfgoedzorg. Technische richtlijnen zullen worden uitgegeven over onderwerpen als LiDAR onderzoek, luchtfotografie en webbased GIS voor de presentatie van erfgoedgegevens.

Het overgrote deel van deze nota’s en aanbevelingen zullen via het internet kunnen gedownload worden, om veilige en regelmatige updates en toevoegingen mogelijk te maken. Aankondigingen zullen worden gemaakt in de traditionele technische en professionele pers, om zo potentiële lezers van de beschikbaarheid van deze informatie op de hoogte te stellen.

In dit deel van de werkzaamheden van het project zal bijzondere aandacht besteed worden aan de beste praktijken in conservering en erfgoedbeheer, inclusief de wettelijke bepalingen en de praktijk in de nationale wetgeving, en de planologische procedures in heel Europa. Op deze manier kunnen lessen die men in het ene land leerde ook overgenomen of aangepast worden door erfgoed specialisten van een ander land op basis van hun eigen specifieke situatie. Drie technische bijeenkomsten voor de uitwisseling en discussie van deze ideën zijn gepland in 2012, 2013 en 2014.